錬武館
錬武館
Iaido heeft heel oude wortels in de Japanse krijgskunst. In de tweede helft van de vijftiende eeuw stichtte Izasa Ienao de Tenshin Shoden Katori Shinto Ryu, een school die de dynamische kunst van iai-jutsu bedacht. Er werden meer dan 200 ryu (scholen) opgericht die zich vooral bezighouden met zwaard-trekken-technieken in de erfenis van deze geweldige en inspirerende man.
Iaido werd pas na de Tweede Wereldoorlog gevormd toen een reeks van tien kata (vormen) werd gekozen, uit vier koryu, genaamd seitei kata. Iaido is een manier om te verdedigen en aan te vallen met een echt zwaard. Je kunt het zien als een equivalent van het snelle vuurgevecht van de cowboy. Iaido wordt het meest uitgevoerd in kata waarin aanval en verdediging worden voorgeschreven. Vanwege het gevaar van verwondingen wordt iaido alleen beoefend met een denkbeeldige tegenstander. Het zwaard werd gezien als de ziel van de samurai en was daarom een heilig en zeer respectabel wapen.
Op onze school worden voornamelijk de twee ryu Muso Shunden Ryu en Hoki ryu beoefend.
Wil je graag een iaido-film kijken? Klik hier om het fragment te bekijken.
Jodo heeft wortels in de Japanse vechtsporten die ook ver in de geschiedenis teruggaan. In de tweede helft van de vijftiende eeuw stichtte Muso Gonnosuke Katsuyoshi, een student van de Tenshin Shoden Katori Shinto-ryu, de Muso Shindo Ryu, een school die de dynamische kunst van jo-jutsu bedacht. De legende vertelt dat Gonnosuke de enige persoon was die de beroemde zwaardvechter Miyamoto Musashi ooit zou kunnen verslaan. Ong. in het jaar 1605 slaagde Gonnosuke erin Musashi te verslaan zonder hem grote schade te berokkenen. Gonnosuke werd vechtsportinstructeur van de Kuroda-clan, gelegen in het noorden van Kyushu. Muso Gonnosuke, grondig veranderd door zijn ontmoeting met Musashi en door een goddelijke visie bovenop Mount Homan, had een uitstekende ‘stok-kunst’ gecreëerd, de Shinto (of Shindo) Muso-ryu jojutsu. ~ De hemelse manier van Muso's stok. Er waren houten stok-kunsten vóór de tijd van Gonnosuke. De Tenshin Shoden Katori Shinto-ryu hadden bojutsu methoden met behulp van de rokushaku bo (zes-voet stok) .In Muso Shindo Ryu zijn vijf gevechtsporten vastgelegd:
Jodo is een krachtige kunst, waarin een jo wordt gebruikt tegen een zwaardvechter.
De jo kan worden gebruikt om te slaan als een zwaard, vegen als een naginata, stoten als een speer (yari). De twee uiteinden kunnen worden gebruikt, in tegenstelling tot het enkele punt van een zwaard, en de ma-ai (vechtafstand) kan worden gevarieerd afhankelijk van de handgreep die je neemt. Vanwege zijn snelheid en veranderlijke ma-ai is het een formidabel wapen in handen van een ervaren meester.
Er zijn 12 kihon, die ook de basis vormen van de moderne Zen Nihon Kendo Renmei Jodo-bu (All Japan Kendo Federation Way of Jo Section). Er zijn ook 12 omote waza ("uiterlijke" vormen), 12 chudan, 2 ran-ai, 12 kage, 6 samidare, 5 gohon no midare, en 12 okuden ("geheime" vormen).
Studenten beginnen met tandoku renshu (enkele oefening), waarbij de basis van kihon solo worden uitgevoerd. Dit wordt gevolgd door sotai renshu, beoefenend in paren, waarbij één persoon de rol van zwaardvechter op zich neemt tegen een jojutsu persoon.
De juiste houding voor het beoefenen van kata is dat alle aanvallen worden gekenmerkt door ontspannen bewegingen en houdingen, waarbij maximale focus van energie alleen wordt toegepast op het moment van impact. Dit maakt maximale efficiëntie van beweging en behoud van energie mogelijk en biedt de student ook een kritische marge (yoyu) om te gebruiken in het geval van iets onvoorziens.
Naast de techniek is er echter een gedicht uit de mondelinge traditie dat de student aanspoort om: "(...) Zich te concentreren op het zijn van een persoon die anderen geen letsel toebrengt Onze leer is: “In het hart van de jo is een pijl."
In een ander gezegde leerde Shimizu sensei zelf aan zijn studenten: "Jodo moet gedaan worden om iemands karakter te bouwen en jodo moet een stuurwiel zijn. De weg is leven. Er zijn allerlei manieren waarop je de weg kunt begaan. Gebruik jodo om je op een zo recht mogelijk pad door het leven te sturen" ....
Kendo wordt beoefend met bamboe zwaarden. Het bamboezwaard ("shinai") bestaat uit vier losse repen bamboe die bij elkaar worden gehouden door een leren handgreep en punt. Met deze shinai mag geslagen worden naar het hoofd, de rechterpols, de rechterzijde van de romp en de keel. Deze lichaamsdelen zijn goed beschermd door een aantal uitrustingsstukken. Het hoofd wordt beschermd door een helm ("men") die bestaat uit een stalen traliewerk en een rand van stevige stof. Ter bescherming van de keel is een harde keelflap aan de men bevestigd. Een hard borstkas ("do") behoedt de romp voor harde slagen. De polsen tenslotte, worden beschermd door stevige handschoenen ("kote").Deze uitrusting, in combinatie met de strenge voorwaarden waaraan alle technieken moeten voldoen zorgt ervoor dat Kendo een relatief blessurevrije sport is.
Kendo bestaat feitelijk uit 4 basistechnieken: de slag naar het hoofd ("men"), de slag naar de rechterpols ("kote"), de slag naar de rechterzijde van de romp ("do") en de steek naar de keel ("tsuki"). De slagen gaan vergezeld van een harde schreeuw ("kiai") waarmee de kendoka zijn ademhaling reguleert, de tegenstander onder druk zet en zijn energie focust.
Het belang van de beheersing van deze basistechnieken komt onder andere tot uitdrukking in een wedstrijd ("shiai") waar een treffer alleen een punt oplevert als de techniek correct is uitgevoerd met de juiste instelling en doelbewustheid, en vergezeld van een kiai. Toevalstreffers en slecht afgewerkte slagen leveren dus geen punten op. Een shiai duurt 5 minuten. De kendoka die het eerst 2 punten scoort wint.